Virginia Woolf, Kadın ve Psikanaliz

Tarih boyunca kadın imgesi sanatçıların bütün eserlerinde gerçek dünyadan bağımsız ve hatta zıttı olarak yüceltilmiştir. 

“Klytaimnestra, Antigone, Kleopatra, Cressida, Anna Karenina, Emma Bovery ve daha bir çoğunda son derece önemli, hem kahraman ruhlu hem zalim, muhteşem ve alçak sonsuz güzellikte bir şahsiyet. Fakat bu kurguda ve edebiyattaki kadındı. Gerçekteyse kadın odaya kitleniyor, dövülüyor ve oda da sağa sola savruluyordu. “(Woolf,2020)

Hem imgesel de yücelttiğimiz hem haset besleyip gerçeklikle karşılaşmamızı sağlayan ve bağlandığımız ilk nesnenin anne cinsiyetinde- kadınla tanışmamız ruhsal varoluşumuzun sancılı izleri. 

Bir toplumun kadını varoluşsa olarak kapsayabilmiş ve tüm ele geçirme arzusuna rağmen yaşatabilmiş olması tamamen ruhsal gelişmişliği ile doğrusaldır. 

 V.Woolf(2020). Kendine Ait Bir Oda. Kırmızı Kedi Klasikler.